Tien jaar voor de Tweede Wereldoorlog wordt er in Heidelberg een meisje geboren. Een week later is de baby spoorloos.
Bij het uitbreken van de oorlog hoort Ingeborg dat ze een Duits weeskind is, geadopteerd door Nederlandse ouders. Het is slechts een mededeling, die haar bestaan tot een mysterie maakt en haar jeugd vult met angst. Hoe beïnvloedt dit haar leven en dat van haar kinderen? Wie ontrafelt het verhaal van de verdwenen baby? De dochter van Ingeborg beschrijft een familie die onderduikt in de oorlog, onderdrukt wordt door pijn, maar waarvan het verhaal, via haar pen, een weg zoekt om verteld te worden.
Een interview met de auteur met dank aan de website Beauty&Books Het blog over beauty, boeken, eten, fashion en medische zaken!
Kun je iets over jezelf vertellen?
Ik ben Noëlle Oostdam, 66 jaar oud, moeder van twee jongens en oma van bijna drie kleinkinderen. Sinds 1 jaar met vervroegd pensioen. Ik ben van oorsprong verpleegkundige en daarna, intercedente, officemanager, docent, coach, mediator. Ik help nog steeds graag mensen om weer een goed richting in het leven te vinden zowel studenten als privé personen. Ik woon samen met mijn tweede man in een prachtig Appartement in Amsterdam.
Wilde je altijd al schrijver worden?
Nee, altijd te druk geweest maar wel de behoefte gevoeld om het verhaal van mijn moeder op papier te zetten. Zij is in 2013 overleden en voor die tijd mocht ik niets van haar opschrijven. Je weet hoe het werkt als je iets niet mag is het zo aantrekkelijk om het toch te doen, maar ik heb gewacht ( braaf) tot ze me toestemming gaf, een paar dagen voor haar dood. Ik heb een schrijfweek gevolgd in Spanje bij Brenda van Es. Daar was de tijd en de ruimte om maximaal te schrijven. Met deze tools en het gezelschap van inspirerende mensen kon ik aan de slag. Ik heb eerder voor een communicatiebureau gewerkt en daar veel met teksten bezig geweest. Met name om tekst voor iedereen leesbaar te maken. Een van mijn zonen is dyslectisch en daarom vond ik mijn schrijfstijl in korte heldere zinnen en geen ingewikkelde situatiebeschrijvingen. Dit is mijn stijl geworden.
Hoe ben je ontdekt als schrijver?
Via een buurman die veel publiceert ben ik bij een uitgeverij terecht gekomen. Eerder had ik het boek al in eigen beheer uitgegeven via Pumbo. Deze buurman heeft mij eigenlijk ontdekt. De uitgever Dhr. Pierik senior heeft mijn boek gelezen en wilde het wel uitgeven.
Was het moeilijk om een uitgeverij te bereiken?
Ik heb geen andere uitgever geprobeerd omdat op elke site stond (in de coronatijd) dat er ruim aangeboden werd en met name door belangrijke BN-ers.
Heb je ook een literair agent nodig gehad of heb je alles zelf gedaan?
Volgend mij heb ik alles zelf gedaan en er ook voor betaald.
Hoeveel boeken heb je in totaal geschreven?
Dit boek Mündelkind is mijn eerste boek. Dit boek moest eruit. Nu ben ik met mijn tweede boek bezig met een zwaar onderwerp dat mij ook na aan het hart ligt.
Hoe ziet je werkdag eruit?
Ik probeer twee volle dagen in de week te schrijven. De andere dagen zij meer voor de ideeën en alles wat er bij hoort zoals dit interview. Ik ben een slome starter dus voor 11 uur komt er weinig uit mijn handen. Wel ben ik aan het overwegen om heel vroeg te gaan schrijven omdat dan de wereld nog rustig is.
Zijn er punten die je minder leuk vindt in dit werk?
Ja, je bent van jezelf afhankelijk.
Welke opleiding(en) heb je gevolgd?
HBO verpleegkunde, docentenopleiding verpleegkunde, Coachopleiding HBO, Mediator HBO en een schrijverscursus gedaan.
Hoe heb je je studententijd ervaren?
Lang geleden, hard werken en veel studeren.
Vind je dat je een opleiding nodig hebt om schrijver te worden?
Wel als je jong bent, Nederlands of journalistiek. Niet op latere leeftijd.
Onlangs verscheen het boek Mündelkind hoe wordt er gereageerd op dit boek ?
Heel veel mooie reacties. Voornamelijk van leeftijdgenoten die de situaties en de chemie van die tijd herkennen. Daardoor meer van hun ouders begrepen. De geheimen, de buitenkant en de schaamte. De meeste mensen hebben het boek in 1 x uitgelezen en sommigen zelfs een tweede keer. De eenvoudige heldere schrijfstijl was zeer welkom. Dat vod ik nog het mooiste compliment. Missie geslaagd!
